Akademia mocowania ładunków
Zabezpieczenie ładunku jest wymagane niezależnie od wagi ładunku. Powszechnie panujące przekonanie, że im cięższy ładunek tym mniejsze wymagane zabezpieczenie jest absolutnie błędne!
Ładunek musi być tak rozmieszczony i zamocowany, by nawet podczas ostrego hamowania lub omijania przeszkody jego położenie nie ulegało przesunięciu. Każdy ładunek przemieści się, jeżeli siły wywierane przez ładunek na skutek poruszania się pojazdu przekroczą siły oporowe wywierane przez otoczenie.
TECHNIKI MOCOWANIA ŁADUNKÓW:
- mocowanie opasaniem,
- mocowanie ukośne odciągami,
- mocowanie bezpośrednie przez owinięcie,
- mocowanie bezpośrednie przez nałożenie czołowe,
- osadzanie,
- ścisłe upakowanie pojazdu,
- techniki mieszane.
OPIS TECHNIK MOCOWANIA ŁADUNKÓW:
MOCOWANIE OPASANIEM (metoda siłowa) – polega na unieruchomieniu ładunku przez zwiększenie siły docisku ładunku do powierzchni ładowni tak aby zwiększyć siłę tarcia. Po obu stronach ładowni muszą znajdować się punkty mocowania umieszczone w podłodze. Ilość środków mocujących jakie zastosujemy przy tej metodzie zależy od masy ładunku, współczynnika tarcia oraz kąta α znajdującego się pomiędzy środkiem mocującym a powierzchnią skrzyni.
MOCOWANIE UKOŚNE ODCIĄGAMI (metoda kształtowa) – polega na zamocowaniu ładunku za pomocą punktów mocowania umieszczonych na ładunku oraz na podłożu ładowni. Przy tej metodzie wymagane są cztery środki mocujące o zdolności mocowania zależnej od masy ładunku i kątów α i β.
MOCOWANIE BEZPOŚREDNIE PRZEZ OWINIĘCIE – polega na zamocowaniu ładunku poprzez owinięcie go środkiem mocującym i zamocowanie go do podłoża ładowni. W tym przypadku stosujemy parzystą ilość środków mocujących po lewej i prawej stronie ładunku.
MOCOWANIE BEZPOŚREDNIE PRZEZ NAŁOŻENIE CZOŁOWE – polega na zamocowaniu ładunku za pomocą nałożenia na czoło ładunku środków mocujących. Jak widać na rysunku 4.9, wykorzystujemy do tego specjalne środki służące do podtrzymania na określonej wysokości środka mocującego można do tego wykorzystać również popularną i ogólno dostępną europaletę.
METODA OSADZANIA – polega na unieruchomieniu ładunku poprzez oparcie ładunku o ścianę czołową, burty, kłonice lub umieszczenie w specjalnych rynnach wykonanych w pojeździe. Przy tej metodzie często wykorzystuje się odpowiednio przystosowane pojazdy - jak widać na zdjęciu poniżej.
METODA ŚCISŁEGO UPAKOWANIA POJAZDU – polega na takim rozmieszczeniu ładunku na pojeździe by cała jego powierzchnia była wypełniona ładunkiem. W tym przypadku puste przestrzenie pomiędzy ładunkami można wypełnić za pomocą europalet, belek, kartonów, poduszek powietrznych itp.
TECHNIKI MIESZANE – polegają na łączeniu wyżej opisanych technik tak by jak najskuteczniej zabezpieczyć ładunek.
Materiał w formacie pdf dla kierowcy, dotyczący 10 przykazań podczas załadunku pojazdu użytkowego 
Instrukcja dla kierowców- sposoby prawidłowego mocowania ładunku dla transportu morskiego (CTU)